Ojcze Świety, powstrzymaj chciwość!

Ojcze Święty, zwracamy się do Ojca z prośbą o pomoc i pilną interwencję w sprawie próby wyłączenia ze Świętokrzyskiego Parku Narodowego cennego fragmentu przyrodniczego góry Łysiec, o co wnioskuje Zakon Oblatów. Nie zgadzamy się na dezintegrację chronionego od niemal stu lat terenu i przejęcia majątku należącego do polskiego społeczeństwa przez zakonników.

Jego Świątobliwość, Papież Franciszek
Casa Santa Marta
00120 Città del Vaticano

Ojcze Święty,

zwracamy się do Ojca z prośbą o pomoc i pilną interwencję w sprawie próby wyłączenia ze Świętokrzyskiego Parku Narodowego cennego fragmentu przyrodniczego góry Łysiec, o co wnioskuje Zakon Oblatów. Nie zgadzamy się na dezintegrację chronionego od niemal stu lat terenu i przejęcia majątku należącego do polskiego społeczeństwa przez zakonników.

Dlaczego to jest ważne?

Łysiec stanowi dziedzictwo przyrodnicze, chronione przez polskie prawo, dziedzictwo kultury chrześcijańskiej i przedchrześcijańskiej, a także dziedzictwo duchowe związane ze znajdującym się tam sanktuarium Święty Krzyż. Przez wiele lat Łysiec był miejscem, gdzie porządek religijny, przyrodniczy i historyczny harmonijnie ze sobą współegzystowały.

Stacjonujący w klasztorze misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej, czynią jednak starania o przejęcie części terenu, stanowiącego majątek Skarbu Państwa Polskiego, na własność. Choć jest ich zaledwie dziewiętnastu (razem z nowicjatem), a już teraz dysponują ogromnym terenem sanktuarium. Jako przyczynę wystąpienia z roszczeniami podają chęć posiadania większej liczby pomieszczeń (refektarza, dodatkowych miejsc noclegowych czy sali konferencyjnej).

Aby móc przejąć ten teren, domagają się od polskich władz wyłączenia fragmentu Łyśca ze Świętokrzyskiego Parku Narodowego (parki narodowe to najwyższa forma ochrony przyrody w Polsce i jako takie stanowić powinny przede wszystkim miejsce troski o naturę).

Dodać należy, że teren, o którego, jak to nazywają „odzyskanie”, starają się oo. oblaci, nigdy do nich nie należał. Początkowo na Łyścu mieścił się klasztor oo. benedyktynów. Dobra te zostały skasowane na mocy bulli papieża Piusa VII w 1819 r., a ziemie sprzedano Królestwu Polskiemu. Od 1924 r. teren ten z uwagi na wybitne walory przyrodnicze chroniono w formie rezerwatu przyrody, przekształconym po drugiej wojnie światowej w park narodowy. Oo. oblaci pojawili się tu dopiero w latach 30. XX wieku. Oczekiwanie zwrotu czegoś, co do nich nie należało, jest w naszej ocenie niemoralne i stanowi próbę nagięcia faktów historycznych dla własnej korzyści.

Wyłączenie sąsiadującego z klasztorem terenu z parku narodowego będzie fatalne w skutkach dla całego otoczenia przyrodniczego. Już teraz oo. oblaci ingerują w przyrodę parku narodowego, zapraszając tam głośne pielgrzymki motocyklowe, czy tworząc nielegalne konstrukcje budowlane. Ich plany wobec tego świętego miejsca obejmowały w przeszłości także tworzenie restauracji czy obiektu hotelowego. Masowy, połączony z rozwiniętą komercją ruch pielgrzymkowy, wpływa negatywnie nie tylko na przyrodę parku, ale też godzi w duchowy wymiar takiego miejsca jak Święty Krzyż.

Wyłączenie tego terenu z parku narodowego będzie oznaczało nie tylko dalszą niekontrolowaną presję ludzką na tym terenie. Będzie także niebezpiecznym precedensem, który pozwoli na prywatyzowanie i niszczenie przyrody w innych częściach naszego kraju. Nie możemy się na to zgodzić.

Wierzymy, że duchowość nie powinna iść w parze z chciwością, a miejsca takie jak sanktuarium na Łyścu powinny skupiać się na harmonijnym współistnieniu z przyrodą, zamiast na jej niszczeniu. Napawa nas zniechęceniem i zniesmaczeniem fakt, że do realizacji swoich planów biznesowych, oo. oblaci wykorzystują wpływ na polskie władze. Nie tak wyobrażamy sobie odnowę Kościoła w duchu ekologii integralnej.

Odwołujemy się w swoich oczekiwaniach nie tylko do przesłania Encykliki Laudato Si, ale też do tego, co pisał w Encyklice Centesimus Annus Jan Paweł II: „Pragnienie, by żyć lepiej, nie jest niczym złym, ale błędem jest styl życia, który wyżej stawia dążenie do tego, by mieć, aniżeli być, i chce więcej mieć nie po to, aby bardziej być, lecz by doznać w życiu jak najwięcej przyjemności. (...) Człowiek, opanowany pragnieniem posiadania i używania, bardziej aniżeli bycia i wzrastania, zużywa w nadmiarze i w sposób nie uporządkowany zasoby ziemi, narażając przez to także własne życie. (...) Zamiast pełnić rolę współpracownika Boga w dziele stworzenia, człowiek zajmuje Jego miejsce i w końcu prowokuje bunt natury, raczej przez niego tyranizowanej, niż rządzonej”.

Powodowani niezgodą na instrumentalne traktowanie przyrody oraz bezsilnością w próbie dotarcia z naszymi argumentami do oo. oblatów, raz jeszcze zwracamy się do Ojca z prośbą o interwencję i wsparcie w tej sprawie.

Z wyrazami szacunku

–

Tekst petycji zostanie przedstawiony Papieżowi Franciszkowi w poniższej anglojęzycznej wersji:

His Holiness
Pope Francis
00120 Città del Vaticano

Your Holiness,

We would like to kindly ask Your Holiness for help and urgent intervention regarding an attempt to exclude a part of the iconic Łysiec Mountain from the Świętokrzyski National Park which has been requested by the Oblate Order. We cannot agree with the plan to devoid this precious area of the legal protection it has enjoyed for almost a hundred years and with a takeover of the public land belonging to the Polish society by the Order.

Why is it important?

Łysiec is a natural heritage protected by Polish law, the heritage of Christian and pre-Christian culture, as well as the spiritual heritage associated with the Holy Cross sanctuary which is located there. For many years, Łysiec has been a place where the religious, natural and historical values coexisted in harmony. However, the Missionary Oblates of Mary Immaculate whose monastery is located on Łysiec, have made efforts to take ownership of part of the land which is currently the property of the Polish State.

Although only nineteen members of the Congregation, including the novitiate, live in the sanctuary and its area is already vast, they justify their claims with the need for owning more rooms (refectory, additional beds, conference room). In order to take over this area, the Oblates demand that the Polish authorities exclude a fragment of Łysiec from the Świętokrzyski National Park. National parks are the most important form of nature protection in Poland and as such should be primarily a place dedicated for nature conservation.

We would like to bring Your Holiness’ attention to the fact that the land which the Oblates are trying to reclaim has never belonged to the Congregation. Initially a Benedictine monastery was situated on Łysiec but these goods were canceled by the bull of Pope Pius VII in 1819, and the land was sold to the Kingdom of Poland. Due to its outstanding natural values, since 1924 this area was protected as a nature reserve and it was finally transformed into a national park after the Second World War. The Oblates arrived here only in the 1930s. In our opinion, requesting a return of the land that has never belonged to the Congregation in the first place is an immoral attempt to bend historical facts for personal benefits.

The exclusion of the area adjacent to the sanctuary from the national park will have dire consequences for the entire surrounding environment. The activities of the Oblates such as inviting noisy motorcycle pilgrimages or constructing illegal building structures have already impacted the national park. In the past their plans for this sacred place also included developing a restaurant or a hotel facility. The mass pilgrimage movement, combined with commercial activities, have had a harmful impact not only on the nature protected in the national park, but also harms the spiritual dimension of the unique place the Holy Cross is.

The exclusion of this land from the Świętokrzyski National Park will not only mean further uncontrolled human pressure on this area, but will also set a dangerous precedent that will allow privatization and ultimately destruction of wildlife in other parts of our country. We cannot allow this to happen.

We strongly believe that spirituality should not go hand in hand with greed, and places such as the sanctuary on Łysiec should focus on harmonious coexistence with nature instead of destroying it. We are discouraged and disgusted by the fact that the Oblates use their influence on the Polish authorities to implement their business plans. This is not how we imagine the renewal of the Church in the spirit of integral ecology.

We invoke not only the message of the Encyclical Laudato Si’, but also the words of His Holiness John Paul II who wrote in his Encyclical Centesimus Annus:

 "It is not wrong to want to live better; what is wrong is a style of life which is presumed to be better when it is directed towards "having" rather than "being", and which wants to have more, not in order to be more but in order to spend life in enjoyment as an end in itself. (...) In his desire to have and to enjoy rather than to be and to grow, man consumes the resources of the earth and his own life in an excessive and disordered way. (...) Instead of carrying out his role as a co-operator with God in the work of creation, man sets himself up in place of God and thus ends up provoking a rebellion on the part of nature, which is more tyrannized than governed by him”.

Driven by our disagreement with the instrumental treatment of nature and by our helplessness in trying to reach the Oblate Congregation with our arguments, we turn to the Holy Father in order to most humbly ask for support in this matter.

Sincerely and with profound respect,