NIE dla krwawej kultury łowieckiej

Adresaci: Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Piotr Gliński; Dyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa, Bartosz Skaldawski.
 

Szanowny Panie Ministrze, Szanowny Panie Dyrektorze, 

proszę o odrzucenie wniosku o wpisanie kultury łowieckiej na krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

Zgodnie z główną ideą Konwencji UNESCO chronione dziedzictwo powinno dotyczyć elementów przyczyniających się do pokoju, równości, szacunku i refleksji nad odpowiedzialnością za kształtowanie warunków życia przyszłych pokoleń.

Współcześnie łowiectwo jest działalnością kontrowersyjną, obiektem ogromnej krytyki i protestów społecznych. Dzieje się tak dlatego, że polowania i kultura łowiecka jest nierozerwalnie związana z zabijaniem i cierpieniem zwierząt, a także upublicznieniem ciał martwych zwierząt na pokocie czy w ramach trofeistyki.

Kultura związana z zabijaniem i cierpieniem zwierząt nie powinna być pielęgnowana, ponieważ z perspektywy współczesnych zasad etycznych jest ona nie do przyjęcia. Wynika to ze zwiększenia się wrażliwości człowieka na cierpienie zwierząt i dążenia do eliminowania wszelkich form okrucieństwa. To właśnie z tego powodu najnowsza nowelizacja Prawa łowieckiego zakazała m.in. tresury i szkoleń psów myśliwskich na żywych zwierzętach. W 2018 r. na największym w Polsce Hubertusie Spalskim zrezygnowano z organizacji pokotu z uwagi na ogromny sprzeciw społeczny związany z wystawianiem na widok publiczny ciał zabitych zwierząt.

Odnoszenie się zatem do kultury myśliwskiej z pominięciem etyki innych grup, środowisk i przedstawicieli organizacji zainteresowanych losem zwierząt byłoby niezgodne z ogólną koncepcją ochrony dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego opiera się na idei ochrony różnorodności kulturowej w warunkach zagrożenia ich przetrwania. Trudno uznać, żeby kultura łowiecka była zagrożona, skoro statystyki PZŁ wskazują na systematyczny wzrost osób polujących, a więc osób kultywujących tradycję i kulturę łowiecką.

Nie ma we współczesnym świecie miejsca na niechlubne tradycje i kulturę opierającą się o cierpienie i zabijanie zwierząt. Wpisanie kultury łowieckiej na Krajową Listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego uważam za sprzeczne z główną ideą Konwencji UNESCO, dlatego proszę o odrzucenie wniosku PZŁ.

Z poważaniem,